نوجوانی یک دوره انتقالی ازوابستگی کودکی به استقلال ومسوولیت پذیری جوانی وبزرگسالی است.دراین دوره نوجوان بادو مساله اساسی درگیراست.
1-بازنگری وبازسازی ارتباط با والدین وبزرگسالان وجامعه.
2-بازشناسی وبازسازی خودبه عنوان یک فردمستقل درجامعه.
رفتارفرددراین دوره گاه کودکانه وگاه مثل بزرگسالان است.درطول این دوره معمولا تعارضی بین این دو نقش در فردمشاهده میشود.
معیاراصلی قضاوت مردم دباره بلوغ بیشترهمان تحولات جسمی وجنسی فرداست.عمده ترین تغییردراین دوره رشدظرفیت جدید/یعنی رشدجنسی وامکان تولیدمثل است.این واقعیت زیستی آثارمهمی رادرتحول فردومناسبات اوبادیگران به جا میگذارد.بااین همه دوره نوجوانی رانمیتوان فقط با تحولات جسمی و جنسی تعریف کرد.
بلوغ اساسا درمغزرخ میدهدومغزبه عنوان عضوجهت دهنده رشدورفتاراست.
مغزفرماندهی رفتارکودک برای جدایی ازوابستگی وحرکت به سوی استقلال رابر عهده دارد.