با واژه های تو
من مرگ را محاصره کردم
درلحظه ای که از شش سو می امد
آه این چه بود این نفس تازه باز
در ریه ی
صبح
با من بگو چراغ حروفت را
تو از کدام صاعقه روشن کردی؟
بردی مرا به سوی ملکوت زمین
وین زادن دوباره
بهاری بود
امروز احساس میکنم که واژه های شعرم را
از روی سبزه های سحرگاهی برداشته ام
((کدکنی))