۲--مرحله ی جدایی تدارکاتی((۱۵تا ۱۷سالگی)) 

این مرحله که هسته ی اصلی نوجوانی مشکلات ان است/بارشدبیشتربدنی 

وجنسی همراه است وسطح عالیتری ازادراک((خود))راتجلی می دهد. 

رشدمغزوتواناییهای شناختی نوجوان بادرونی شدن حیات عاطفی وارتباط 

عمیقترباگروه همسالان/جدایی بیشترخصوصیات روانشناختی نوجوان وباورهاوارزشهای اوازوالدین وبزرگسالان رابه بارمی اورد. 

این جدایی هرچندبندرت جنبه ی جدایی مکانی نوجوان باوالدین وبزرگسالان  

راپیدامیکند/امامعمولایک جدایی روحی/فکری/ارزشی ورفتاری است و 

زمینه های ذهنی استقلال رابرای اوفراهم می اورد. 

درهمین مرحله انسجام جنبه های مختلف بدنی وجنسی وتصورازخویش 

به صورت هویت واحد شکل می گیردوپاسخگویی به سوال اساسی 

((من کیستم؟))بتدریج درذهن نوجوان تحقق می یابد. 

نوجوان متعلق به خانواده های ازهم پاشیده ومحیطهای اجتماعی-فرهنگی 

ناسالم به دلیل فقدان شرایط نامناسب برای شکل گیری هویت وشخصیت مطلوب دچارناهنجاریها وانحرافها میشوند ودرخطرورودبه بزهکاریهای 

نوجوانی ویاسایراختلالهای شخصیتی گوناگون قرارمیگیرند. 

دراین مرحله علاوه برمساله رشدشخصیتی واخلاقی یک نیازاساسی دیگر 

یعنی کسب دانش ومهارتهای لازم برای اشتغال یا ادامه تحصیل/به عنوان 

یک نیازمهم درتعلیم وتربیت نوجوانان مطرح می شود. 

ضرورت راهنمایی ومشاوره دراین مرحله ازهرزمان دیگری بیشتراست. 

بسیارضروریست که بر همه ی جوانب رشددراین مرحله تاکیدشود.زیرارشدهماهنگ نوجوان درتمام زمینه هاوشکل گیری هویت منسجم و مستقل /ضرورتی انکارناپذیردرتعلیم وتربیت این مرحله است.