نوجوانی یک فرایند انتقال است.فرایندانتقال از کودکی به بزرگسالی دشوار و پرکشمکش است. فرایند رشد هم ازتعامل انطباقی میان فرد ومحیط ناشی می شود. نوجوان ازیک سوباسرعت بیسابقه ای بلوغ جسمی وجنسی
را می گذراندوازسوی دیگرخانواده وفرهنگ وجامعه ازاو می خواهندتامستقل باشد.روابطجدیدی راباهمسالان وبزرگسالان برقرارکندوآمادگیهاومهارتهای لازم رابرای زندگی شغلی واجتماعی کسب نماید.
نوجوان علاوه برپذیرش وسازگاری اجتماعی بایدبااین همه تغییروتحول/هویت منسجمی نیزبرای خویش کسب کندوپاسخ مشخص واختصاصی به این سوالات دشواروقدیمی بدهدکه:(من کیستم؟)(جای من درهستی کجاست؟)
(اززندگی خودچه میخواهم؟).این تغییروتحولات ویافتن پاسخ قطعی به این سوالات ودست یابی به هویت خود چندسال طول خواهدکشید.
درخصوص طول دوره نوجوانی اتفاق نظرکاملی بین روانشناسان وجودندارد.
واقعیت این است که آغازوپایان این دوره دردختران وپسران/جوامع مختلف وبین طبقات گوناگون اجتماعی نیز همانندیکدیگر نیست.